|
เมื่อปีพ.ศ. 2536 ดิฉันไปสอนภาษาฝรั่งเศสที่โรงเรียนดอยสะเก็ดวิทยาคม อำเภอดอยสะเก็ด
จังหวัดเชียงใหม่ โรงเรียนแห่งนี้อยู่ค่อนข้างไกลจากตัวเมืองเชียงใหม่ ดิฉันรู้สึกประหลาดใจว่า
ทำไมครูสอนภาษาฝรั่งเศสที่โรงเรียนแห่งนี้ลาออกและทิ้งนักเรียน 12 คนที่กำลังศึกษาอยู่มัธยม
ปลายปีสุดท้าย สำคัญมากที่จะต้องมีครูที่สอนภาษาฝรั่งเศสเพราะว่าในตอนนี้นักเรียนต้องสอบเข้า
มหาวิทยาลัย ผู้อำนวยการโรงเรียนของดิฉันขอร้องให้ดิฉันเป็นครูสอนภาษาฝรั่งเศสที่โรงเรียน
ดอยสะเก็ดวิทยาคม
ดิฉันรู้สึกกังวลมากเกี่ยวกับนักเรียนที่ไม่มีครูสอนและดิฉันได้ไปพูดคุยกับผู้สอนอีกคนหนึ่งคือ
เมอร์ซิเออร์ กี โคเฮ็น ศาสตราจารย์สอนภาษาฝรั่งเศสที่เป็นอาจารย์พิเศษของคณะศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่และโรงเรียนปรินซ์ รอแยล คอลเลจ เกี่ยวกับการจัดตารางการสอน คุณกี
ตกลงที่จะช่วยดิฉันแต่ดิฉันต้องไปรับเขาในตอนเช้า ดิฉันต้องไปที่โรงเรียนทุกวันอังคารและวัน
พฤหัสบดีเพื่อสอนภาษาฝรั่งเศส ตามที่สัญญากันไว้ เช้าวันพฤหัสบดีดิฉันไปรับคุณกีไปสอนชั้น
เรียนสนทนาที่ดิฉันเป็นอาจารย์พิเศษ คุณกีไม่ได้รับค่าชดเชยอันใด สิ่งดีที่สุดที่ดิฉันพบคือ
ผู้อำนวยการโรงเรียนดอยสะเก็ดวิทยาคมยอมให้ดิฉันพานักเรียนไปเรียนภาคสนามเยี่ยมชมเขื่อน
แม่กวงอุดมธารา มีร้านอาหารหลายแห่งที่มีปลาที่เราได้เลือกทานอาหารกลางวันสำหรับครูและ
นักเรียน เมอร์ซิเออร์ กี โคเฮ็นสอนสูตรอาหารเป็นภาษาฝรั่งเศสที่เป็นหลักสูตรองโปรแกรมวิชา
ภาษาฝรั่งเศส รวมไปถึงสถานที่ท่องเที่ยวเพราะว่านักเรียนบางคนที่ศึกษาภาษาฝรั่งเศส ในอนาคต
ได้วางแผนทำงานในธุรกิจการท่องเที่ยวกับนักท่องเที่ยวและนักเดินทางชาวฝรั่งเศส
ปีนั้นมีความน่าสนใจแบบแปลกๆเพราะว่าในตอนกลางคืนมีฝนดาวตกติดต่อกันเป็นเวลาหลาย
อาทิตย์ นักเรียนที่ศึกษาภาษาฝรั่งเศสกำลังยุ่งมากกับกิจกรรมต่างๆ เช่นการทำอาหารฝรั่งเศสและ
การแสดงบนเวที ดิฉันได้จ้างครูสอนเต้นจากในเมืองให้มาช่วยและเมอร์ซิเออร์ กี โคเฮ็นช่วยเหลือ
ดิฉันมากกับเรื่องการสอนเลยนำช็อกโกแล๊ตแท่ง และกล้วยหอมไปให้ทุกครั้งที่ดิฉันเจอเขาที่
หมู่บ้านมงฟอร์ต วิลล่า ในช่วงเวลา 3 เดือนซึ่งเขารู้สึกยินดีมาก เมอร์ซิเออร์ กี โคเฮนและดิฉัน
ซื้อหนังสือภาษาฝรั่งเศสเป็นของขวัญสำหรับนักเรียนและพานักเรียนออกไปศึกษาภายนอกโรงเรียน
เนื่องจากว่ามีฝนดาวตกสถานที่สำคัญมากที่สุดสำหรับการดูฝนดาวตกในเชียงใหม่คือวัดพระธาตุ
ดอยสะเก็ดในอำเภอดอยสะเก็ด และสนามกีฬาเฉลิมฉลองเชียงใหม่ 700 ปี ในอำเภอแม่ริม
นักเรียนได้แนะนำว่าควรไปที่วัดพระธาตุดอยสะเก็ดบนภูเขาซึ่งศิลปินพื้นบ้านกำลังทำงานอยู่ที่พระ
อุโบสถ ข้างบนนั้นมีภาพเขียนสีฝุ่นขนาดใหญ่เกี่ยวกับความเชื่อศาสนาพุทธซึ่งศิลปินต้องใช้ความ
พยายามเป็นอย่างมากในการลงสี ดิฉันถามคนแถวนั้นว่าใครเป็นผู้วาดแต่ไม่มีใครตอบ อีก 19 ปี
ต่อมาดิฉันพบว่าผลงานชิ้นนี้เป็นของศิลปินที่มีชื่อเสียงที่มาจากมหาวิทยาลัยราชมงคลล้านนาและ
จบการศึกษาปริญญาตรีและโทที่มหาวิทยาลัยศิลปากร เขาคือคุณพรชัย ใจมา เป็นนักศึกษาระดับ
ยอดเยี่ยมที่ได้รับรางวัลเหรียญทองห้าครั้งจากการแข่งขันวาดภาพที่จัดขึ้นโดยธนาคารกรุงเทพ
ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2532 – 2538 ในปีพ.ศ. 2544 คุณพรชัยได้รับรางวัลโล่เกียรติคุณผู้บำเพ็ญประโยชน์
เขียนจิตรกรรมฝาผนัง อุโบสถวัดดอยสะเก็ดจังหวัดเชียงใหม่ ผลงานชิ้นเอกของเขา เขาตั้งชื่อว่า
"วิถีชีวิตล้านนา (Lanna's Way of Life) และเส้นทางสร้างสรรค์ของ พรชัย ใจมา (Creative Path
of Pornchai Chaima)" เขาสร้างผลงานชิ้นเอกในหมู่บ้านของเขาในดอยสะเก็ด ต่อมาดิฉันได้ชื่อ
ผลงานชิ้นเอกดังต่อไปนี้
- จิตรกรรมฝาผนังอุโบสถ วัดสันต้นม่วงเหนือ อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่
- จิตรกรรมฝาผนังหอมณเทียรธรรม วัดบุพพาราม อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่
- จิตรกรรมฝาผนังอุโบสถ วัดดอยสะเก็ด อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่
- งานออกแบบบานประตู หน้าต่าง วิหารวัดแม่ก๊ะเหนือ อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่
- งานออกแบบกำแพง วัดสันต้นม่วงเหนือ อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่
- งานออกแบบและก่อสร้าง สำนักสงฆ์ฮอมบุญ อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่
ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555 ดิฉันได้รับโทรศัพท์จากญาติที่ไปงานเปิดตัวที่หอแสดงศิลปะ
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เขาบอกดิฉันว่าศิลปินคือพรชัย ใจมา ที่เกิดในดอยสะเก็ดและจบปริญญาตรี
และโทจากมหาวิทยาลัยศิลปากร และ 13 ปีก่อนงานของเขาถูกจัดขึ้นที่ AJAC 25 ห้องแสดงภาพ
ในกรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งประสบความสำเร็จค่อนข้างมาก ญาติของดิฉันบอกว่าดิฉันต้องไป
ชมงานและสัมภาษณ์ศิลปินถ้าเป็นไปได้ ช่วงเวลาแสดงผลงานเริ่มตั้งแต่วันที่ 13 – 27 ตุลาคม
พ.ศ. 2555 เมื่อตอนที่ดิฉันได้ยินชื่อของเขา ดิฉันรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะนี่เป็นศิลปินที่ดิฉันได้
ติดตามผลงานมายาวนานและดิฉันมั่นใจว่าเขาอาจจะกลับมาแสดงผลงานของเขาให้ชาวไทย
ล้านนาได้ชม
 |
ด้วยความบังเอิญดิฉันไปพบคุณพรชัย ใจมาที่หอศิลป์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ตอนที่ดิฉันไปถ่ายรูป
ในห้องแสดงภาพ งานแสดงศิลปะครั้งที่ห้าของเขาเรียกว่า "ก้าวที่ห้า สู่สายทางสล่าล้านนา"เป็นสิ่ง
ที่ยอดเยี่ยมและน่าดึงดูดใจกับการเล่าเรื่องของชีวิตล้านนาไทย เขาบอกว่าเขาเก็บสะสมและขอยืม
ภาพเขียนเก่าตลอดช่วงเวลา 25 ปีจากนักสะสมให้มาแสดงในนิทรรศการครั้งนี้ ผู้คนบอกกับดิฉันว่า
เขาจะเดินทางไปจีนและอินเดีย และจะกลับมาประมาณวันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2555 คุณพรชัย
ใจมา มีหน้าตาเหมือนภาพวาดในหนังสือเชิญชมนิทรรศการ ดูแล้วค่อนข้างตลกขบขันเพราะเครา
ยาวกว่าผมตัวเองเสียอีก คุณพรชัยมีผิวสีขาวและรอยยิ้มที่เป็นมิตร
ดิฉันและคุณพรชัยเดินดูรูปทั้งหมดอีกครั้งหนึ่งและเขาบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับดิฉันเกี่ยวกับความเชื่อ
ในพระพุทธศาสนาตอนที่ยังเป็นเด็กและความต้องการที่จะทำให้ภาพเขียนมีชีวิต ใช้สีฝุ่นและแผ่น
ทองคำเปลวตกแต่งงานศิลปะ คุณพรชัยกล่าวว่าผมมีความคิดที่จะถ่ายทอดอดีตชาติของเจ้าชาย
สิทธัตถะ
ครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีคนใบ้ผู้หนึ่งเรียกว่าพระเตมีย์ที่เลือกจะไม่พูดจาและคนไม่ดีเข้ามาทำร้าย
ภาพเขียนมีความโหดร้ายทารุณมาก ผมพบว่าลูกค้าหลายท่านที่มาซื้อภาพผมรู้สึกไม่สบายใจที่พระ
เตมีย์ถูกทรมานด้วยวิธีการต่างๆ ดิฉันตอบว่านี่เป็นหัวข้อที่น่าสนใจสำหรับคนรุ่นใหม่ที่ชอบเล่นเกมที่
มีความรุนแรง คุณพรชัยยังบอกอีกว่าจะไปประเทศจีนและอินเดียกับครอบครัวเพื่อศึกษาวิถีทาง
พระพุทธศาสนาและค้นหาแนวคิดสำหรับการวาดภาพ
ดิฉันถามคุณพรชัยเกี่ยวกับภาพเขียนที่เขาชอบที่สุดและเขาตอบว่าเขาขอยืมภาพทั้งหมดด้วยความ
ช่วยเหลือของมหาวิทยาลัยและเพื่อน สิ่งนี้เป็นความตั้งใจของเขาแม้ว่าภาพเขียนจะมีขนาดใหญ่
มากและกรอบรูปมีราคาแพงมาก เขาได้กล่าวเพิ่มเติมอีกว่า "ผมทำสิ่งนี้เพื่อบ้านเกิดของผม จังหวัด
เชียงใหม่"
|
